Nieograniczona twórczość intelektualna; obcowanie z Kosmosem i Istotami Wyższymi; odosobnienie; własnowolna samotność na rzecz głębokich przemyśleń i duchowych przeżyć; dogłębna obserwacja i analiza świata; mądrość i wiedza płynąca z obserwacji życia na Ziemi oraz otwartości umysłu na Wszechświat; dzielenie się własną twórczością bez poszukiwania uwagi i poklasku.

Milczącego Obserwatora reprezentuje Kolos Kreatywności, zamieszkujący przestrzeń Kosmosu. Jego umysł, ciało, istota oraz egzystencja są nierozerwalnie zakorzenione w wyższej pozaziemskiej sferze, pozbawionej przyziemnych trosk, wypełnionej zaś czystą myślą, wiedzą, bogactwem intelektualnym, tajemnicami Wszechświata oraz komunikacją z Istotami Wyższymi.

Kolos z niewiadomych powodów – czy to z własnej decyzji, czy też decyzji istot trzecich – zstępuje na Ziemię, by przez pewien czas obserwować świat na niej istniejący. Obserwator jednak bardzo dba o to, aby jego pobyt na niej nie był zbyt długi, nie chce on bowiem stać się jego częścią na stałe. Pozwala sobie wyłącznie na zamoczenie w niej stóp, wiecznie trzymając resztę swojej istoty poza nią. Niewi-doczny dla ludzi żyjących w dole, przez pewien czas pozostaje zupełnie sam w pustce Kosmosu, milcząc i obserwując.

Kryształ znajdujący się na głowie Kolosa symbolizuje jego bogactwo intelektualne, zgromadzoną wiedzę oraz mądrość. Wielkość kryształu oznacza ciężar myśli oraz odpowiedzialność, jakie przycho-dzą wraz z tajemnicami ukrytymi przed zwyczajnymi ludźmi.

Twarz Kolosa skierowana ku Ziemi odzwierciedla jego przeżycia oraz doświadczenie. Ciemne linie oraz bruzdy zostały wyrzeźbione w niej przez sceny, których ten był świadkiem. Jego spojrzenie skiero-wane jest w dół. Kolos obserwuje wszystkie zdarzenia, które są w zasięgu jego wzroku. Zamknięte usta i spokojny wyraz jego twarzy mogą oznaczać skupienie Kolosa na postrzeganych obrazach, lub brak zainteresowania i osłupienie płynące z niemożliwości zrozumienia obcych wzorów, według których toczy się życie na Ziemi.

Z worka wysypuje się stróżka złota. Jej koniec jest niewidoczny, ciężko więc stwierdzić, czy omija ona Ziemię, by zniknąć w otchłani Kosmosu, czy też upada na nią i znajduje żyzną glebę. To złoto symbolizuje twórczość Kolosa, którą ten zawsze trzyma przy sobie. Jego ramiona oplatają worek czule, niemal jak dziecko, chroniąc go przed utratą.

Ten element może być odczytany dwuznacznie. Z jednej strony skupienie Kolosa całkowicie poświę-cone Ziemi skutkuje wysypaniem się jego twórczości, która być może znajduje swoich odbiorców wśród ludzi. Z drugiej strony może to oznaczać, że Kolos dobrowolnie stara się przekazać ludziom na Ziemi cząstkę swojej twórczości, a przez to przekazać ludziom przynajmniej odrobinę swojej wiedzy oraz mą-drości – w tym przypadku jego wzrok oznacza śledzenie strugi złota, lub wypatrywanie efektów jej działania. Kolos chce wiedzieć, czy została ona choćby zauważona.

Ta karta przede wszystkim oznacza stan, w którym czujesz się przytłoczony zawartością lub bogac-twem twojego umysłu. Wiedza i doświadczenie w nim zgromadzone przytłaczają cię jak wielki głaz. Twój umysł zdaje się wykraczać poza granice twojej głowy i nie jest w stanie się w niej pomieścić.

Dodatkowo karta ta symbolizuje ogromną samotność, jak i bezcenne uczucie obcowania z Kosmo-sem, samowolne odosobnienie oraz odcięcie się od ludzkiego życia na rzecz obserwacji, analizy, wycią-gania wniosków, zdobywania wiedzy oraz kontaktowania się z Istotami Wyższymi – pracowania nad swoim wewnętrznym bogactwem, tracąc przy tym kontakt z rzeczywistością, tracąc umiejętność sku-tecznego komunikowania się z ludźmi, tracąc błogą możliwość stania się bezmyślną częścią szarego systemu.

Kreatywność Milczącego Obserwatora jest niezmierzona i nie jest ograniczona ludzkim umysłem. W swojej samotności wszystkie swoje twory kreuje dla siebie, czerpiąc z nich szczęście oraz satysfakcję. Jest to cel jego życia oraz jedyne materialne dobro, które ma dla niego jakiekolwiek znaczenie. Kolos tworzy dla ludzi sposobność przyjrzenia się jego tworom z bliska lub daleka, milcząc i obserwując, lecz nie komentując i niczego nie tłumacząc.

Milczący Obserwator, balansując na kuli Ziemskiej z ciałem zakorzenionym w wyższym wymiarze, toczy nieustającą walkę o zachowanie równowagi pomiędzy światem materialnym a umysłowym, nie potrafiąc odrzucić któregoś z nich kompletnie.